Noc

Noc ,która 

Co dzień odłupuje

Jasność  z  nieba .

I strąca błękit.

Wreszcie

Uciszyła psy   i wyścieliła

Budy spokojem .

Obudziła śpiące do tej pory

Koty  i rozpaliła w nich  ich chęci

Na łowy.

Wyłączyła światło w domach 

Zawirowała jedynie

Z blaskiem ulicznej latarni.

Nie potknęła się nawet 

O  wyszczerbiony bruk.

Tak naprawdę

Nic nie  powstrzyma jej

Od  dokonania przewrotu

W  mieście

Pod osłoną tego- co sama

Przywlokła.

I nad ranem , jak przystało

Na złodziejkę

Wymknie się po cichu

Z workiem wypełnionym

Bezwartościowymi snami.